Jacques de Molay - The last Templar

Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa I Świątyni Salomona, czyli templariuszy powstał w 1119 roku. W 1118 roku cystersi zorganizowali grupę dziewięciu rycerzy pod wodzą Hugona de Payns, którzy według relacji zawartych w kronikach Wilhelma z Tyru przybyli do Baldwina I, władcy Królestwa Jerozolimskiego. Rycerz z Szampanii i jego towarzysze złożyli przed patriarchą Jerozolimy, śłuby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Rycerze zakonnicy zobowiązali się bronić pielgrzymów i chronić szlaki pielgrzymskie.

W 1120 roku od króla Jerozolimy, otrzymali stojący na wzgórzu świątynnym przebudowany na kościół meczet Al.-Aksa, oraz część wznoszącego się w pobliżu pałacu. Templariusze mieli nakaz noszenia białych habitów i ogolonych głów. Sławny czerwony krzyż na lewym ramieniu dodał im dopiero dwadzieścia lat później papież Eugeniusz III.

Jacques de Molay był ostatnim wielkim mistrzem zakonu templariuszy w latach 1293-1312. Aresztowany na rozkaz króla Francji Filipa IV Pięknego 13 października 1307 roku został postawiony przed sądem. Oskarżony o herezję, stosowanie magii i czarów, wyrzeczenie się Chrystusa, bezczeszczenie krzyża i czczenie demona został poddany w twierdzy Temple, okrutnym torturom. Pod ich wpływem przyznał się do zarzutów. Król w swoje szczodrości chciał nawet oszczędzić templariusza, ale kiedy ten publicznie przyznał, iż zmuszono go siłą do fałszywych zeznań, postanowił za namową doradców by spalić na stosie Jackuesa de Molay.

Wyrok został wykonany w Paryżu 18 marca 1314 roku, czyli 700 lat temu. Tuż przed śmiercią w płomieniach ostatni z Templariuszy rzucił przekleństwo na: papieża Klemensa V, króla francuskiego Filipa IV i mistrza Wilhelma de Nogaret - głównego organizatora procesu templariuszy. W płomieniach wypowiedział słowa: "Papieżu Klemensie, królu Filipie, rycerzu Wilhelmie! Nim rok minie spotkamy się na sądzie bożym".

Klątwa spełniła się w krótkim czasie. Papież Klemens V umarł w ciągu 40 dni od egzekucji. Filip IV Piękny w ciągu roku. Wielki inkwizytor Wilhelm Humbert zaginął pod koniec roku 1314 w niewyjaśnionych okolicznościach.

Visconti jako renomowany producent instrumentów piśmienniczych znowu zadziwił inwencją i polotem. Pióro jest pełne powietrza jaśniejącego własnym blaskiem. Efekt kolorystyczny jest doskonały, ponieważ została wykorzystana absolutna harmonia kolorystyczna. Połączenie żywicy w kolorze kości słoniowej z inkrustacjami oraz oplotem z oksydowanego srebra próby 925 wygląda rewelacyjnie. Kolor czerwonego krzyża ożywia to arcydzieło.

Stalówka została wykonana z palladu 23 karat.

Edycja limitowana została ograniczona do 700 egzemplarzy.

Pióro pakowane jest drewniane pudełko wraz z pierścieniem, pieczęcią z laki i sztyletem.

70 piór wykonano z litego złota.